Autentyczność to niezwykle ceniona cecha. Każdy z nas unika fałszywych ludzi, dążąc do kontaktu z tymi, którzy są szczerzy i godni zaufania. W potocznym rozumieniu autentyczność to angażowanie się w swoje pasje, szczera ciekawość w zakresie danej dziedziny, wystrzeganie się kłamstwa i brak obawy przed usłyszeniem prawdy, nawet tej najbardziej bolesnej. Jednak autentyczność jest czymś jeszcze więcej...
Psychologia humanistyczna definiuje autentyczność w kategorii zbioru cech. Zdaniem psychologów osoby autentyczne:
- spostrzegają rzeczywistość w realistyczny sposób,
- akceptują siebie i innych ludzi,
- są rozważne,
- mają poczucie humoru, które nikogo nie uraża,
- wyrażają swoje uczucia swobodnie i wyraźnie,
- są otwarte na naukę w oparciu o błędy,
- rozumieją swoją motywację.
W psychologii humanistycznej funkcjonuje również definicja osoby nieautentycznej, która opiera się na przeciwieństwie powyższej definicji. Osoby nieautentyczne, to osoby, które:
- widzą świat w nierealistyczny sposób,
- podziw, zgoda i akceptacja ze strony innych osób pozwala im poczuć, że są wartościowi,
- często osądzają innych ludzi,
- ich poczucie humoru jest nieprzyjazne, często opiera się na kpieniu z innych,
- nie czują się swobodnie w sytuacji odsłonięcia - gdy muszą wyrażać swoje uczucia,
- niechętnie uczą się na błędach,
- często nie rozumieją swojej motywacji.
Osoby nieautentyczne charakteryzują się defensywnym, opartym na unikaniu i obronie podejściu do życia. Autentyczność jest za to połączeniem cech, które wskazują na bezobjawowe funkcjonowanie i zdrowie psychiczne. To właśnie takich cech powinniśmy szukać u innych i wykształcać u siebie.
za: Psychology Today
